Dades: bergthee en ander berggeitenwerk.

Vandaag alweer donderdag van de tweede week! We konden kiezen uit een lange bergwandeling met een lokale gids of zelf de omgeving verkennen langs de Dadesrivier en de groene akkertjes met o.a. een zee aan (dadelpalmen). Arie koos voor de lange tocht met vier medereizigers. Over bochtige paadjes langs hellingen ging de tocht steeds verder naar boven, van de ene bergtop naar de volgende hogere. Het uitzicht over de vallei was fenomenaal en nodigde steeds uit tot een korte pauze. Hier werd dan ook aan toegegeven onder het genot van door verschillende door de gids meegebrachte lekkernijen: gezouten pinda's, heeeel zoete kleine lekkernijen die veel weg hadden van petit fourtjes. Ook toverde hij uit zijn rugzak nog een Tupperware bakje, gevuld met overheerlijke dadels!! Heel toepasselijk voor Dades!

Op het hoogste punt van deze tocht aangekomen (2.200 m) stuiten we op een nederzetting die bestond uit 4 a 5 kleine bergholen die door een nomadenfamilie van 7 personen werd bewoond. In de 'bewoonde' grot (de anderen waren voor de geiten) werden we onthaald op tijm- thee die met smaak ( zelfs door Arie) werd opgedronken.
Nadat hartelijk en financieel afscheid was genomen werd begonnen met de afdaling, eerst zig- zaggend langs de steile berghelling, vervolgens door een nu uiteraard droge rivierbedding. Dit begon redelijk vlak, maar al snel moesten flinke acrobatische toeren worden ingezet om veilig langs en over grote rotsblokken af te dalen. Ook ontbrak het niet aan mooie doorkijkjes door mini-gorges.

Uiteindelijk kwamen we uit bij de Dades rivier waar ook nog een hele kudde geiten tegen de helling aangeplakt liepen te grazen.
Om de weg en daarmee de civilisatie weer te bereiken moesten de schoenen nog even uit om de rivier te doorwaden wat onze westerse voeten 'prikkelde' vanwege de scherpe stenen die in de stroombedding lagen. Na nog even doorstappen kwamen we na totaal 6 uur fris en voldaan weer bij het hotel aan.